دیشب تو اخبار ژاپن برای چندمین بار از ایران حرف میزد و اینکه بالاخره اروپایی ها مسئله ایران رو تحویل شورای امنیت دادن. ژاپنی ها به شدت نگران قیمت نفت در ژاپن هستن مخصوصا به خاطر یکی از حوزه های نفتی که تو ایران در اختیار دارن... به هر حال واقعیت اینه که خیلی ها نمیخوان ایران به تحریم بره ولی قدرتهایی که میخوان خیلی قویتر از این حرفهان و بالاخره دارن کار خودشون رو به انجام میرسونن. من با خودم بعد از مدتها دارم احساس میکنم که دارم میرم که شاهد ورق خوردن بخش بزرگی از تاریخ ایران باشم. یادمه مامان و اینها اون موقع ها که بچه تر بودم و جنگ چند سالی بود که تموم شده بود هر چند وقت یه بار میومدن خونه و شروع میکردن به لعنت و نفرین به اون آسایش طلبهایی که در بدترین دوران ایران که همون جنگ ایران و عراق بود به بهانه تحصیل و با پول خون جوونها از ایران در رفتن و بعد از جنگ هم به اسم آقای دکتر و خانوم دکتر برگشتن ایران و کلی هم به به و چه چه شنیدن. و الان جالب اینه که من هم در جرگه همون هام فقط خوبیش اینه که حد اقل میتونم ادعا کنم زندگیم ثمره پول خون جوونی نیست چون با پول مملکت پا نشدم بیام اینور دنیا. تو چند دهه اخیر یه تحول بزرگ تو تاریخ ایران بوده که همون اومدن انقلاب سال پنجاه و هفت بوده و کم کم بوی یه تحول بزرگ دیگه میاد و البته ایندفعه اش رو ما هم ناظر و شاهدیم... خدا به خیر بگذرونه. احساس عجیبیه. نه تو ایران بی کس و کاریم که بگیم هر چه پیش آید خوش آید و نه اینکه وضعیت الان راه دیگه ای باقی گذاشته که بگیم برخیز و مخور غم جهان گذران... این پست فقط مال گفتن اینه که نگرانم، نگران مادر و پدر و همه عزیز هایی که اینهمه سال دوریشون رو تحمل کردیم و به امید روزی کنارشون سالها رو گذروندیم. آینده معلوم نیست. رئیس جمهور جدید ایران تو همین چند ماهی که از مسئولیتش گذشته خیلی بیشتر ازقبلی که مشهور به فرهیختگی بود و به مدت هشت سال هم سر سمتش بود اومده پشت تلویزیون های دنیا. حتی یادمه تو آمریکا همون چند دقیقه ای هم که تو فرودگاه ها مینشستم و برای گذروندن وقت تلویزیون نگاه میکردم بارها اومد پشت تلویزیون. کار دنیا رو ببین که برای مشهور شدن یا باید خوب خوب باشی و یا بد بد... فقط اکستریم هان که مشهور میشن... مشهور تر از هیتلر تو تاریخ آلمان کسی رو دیدین؟ یا مشهور تر از چنگیز تو تاریخ مغولها؟ میدونم که باید دست بزرگی باشه که بتونه دست تقدیر و بزنه کنار و سرنوشتش رو خودش رقم بزنه و با وضعیت الان ایران اصلا به نظر نمیاد که این دست به وجود بیاد... ایرانی ها به احتمال زیاد دارن یه بار دیگه به خاطر حماقت خودشون بازیچه دست خارجی ها میشن و اموالشون به یغما میره... مثل صدها هزار باری که تو تاریخ ایران این اتفاق افتاده. قبلا که تاریخ میخوندیم میگفتیم چرا مردم کاری نکردن وقتی اسکندر تخت جمشید رو آتش زد، یا چرا ایران تکه تکه شد تا به اندازه امروز رسید... حالا میفهمیم چرا. معادله ها خیلی سخت تر از این حرفهان. دست های زیادی تو کاره
No comments:
Post a Comment