روز مرگی ها و افکار من

ملالی نیست جز دوری شما... و وقتی میگم ملالی نیست منظورم ملالی که ارزش پست نوشتن داشته باشه اس. وگرنه ملال که همیشه هست و ذهن من همیشه به دنبال بهترین راه حل
از وقتی باورم شده که منو به عنوان مهندس مکانیک استخدام کردن یه مقدار دارم به خودم میجنبم و چیزهای جدید یاد میگیرم که باعث میشه خیلی ناراحت نباشم. من جمله یاد گرفتن یه سری سافت ور من جمله انسیس که واسه خودش دنیاییه... اینقدر این اواخر برام جالب شده که دارم فکر میکنم استعفا بدم برم واسه انسیس کار کنم... البته شید اینجا نوشتنش جالب نباشه واسه یه سری، ولی به قول ژاپنی ها: شیتته رو هیتو وا شیتته رو... یعنی اونی که باید بدونه میدونه
این اواخر دارم به این فکر میکنم که واقعا من باید عمرم رو روی چه کاری بذارم. از اون موقع که مخمون کار کرد بهمون گفتن دکتر شو. ما هم خیلی که زور زدیم شدیم مهندس. فرستادنمون خیر سرش تیز هوشان! من هنوز موندم که چه فلسفه ای پشت اینکه تیز هوشان رشته های انسانی نداره هست. ما که تو دبیرستان بودیم همه سالها بجز سال چهارم ریاضی بود و بعد سال چهارم دیگه به خاطر کنکور هم که شده رشته تجربی هست. درست یادم نیست که اصلا انسانی بود یا نبود. الان دارم به این فکر میکنم که بی حکمت نیست که رشته های مهندسی و پزشکی مال جهان سومی هاس و رشته هایی مثل حقوق و مدیریت و یا اقتصاد دست آمریکایی ها یا بریتانیایی ها. حداقل در مورد آمریکا اینجوری میشنوم. در دنیایی که ما توشیم دایره تاثیر گذاری مهندس و پزشک قابل مقایسه با مدیرها یا منجرها نیست. تفاوت به نظرم سر چیزیه که این دوتا قشر باهاش سر و کله میزنن. مهندس با جزییات کار داره ولی منجر در مقام تصمیم گیری با کل مجموعه سر و کار داره. . اینکه ما از بچگی آدمهایی رو که حتما لیاقت و استعداد مدیر خوب شدن رو دارن، علاقمند به این رشته نمیکنیم واقعا جای تاسف داره. مدیریت هم مثل هر رشته دیگه ای تبحر میخواد و سیستمی که مدیرش خوب نیست با داشتن بهترین متخصص ها هم به نظر من هیچوقت موفق نمیشه. مدیریت در مقیاس کوچک میشه مدیریت یه شرکت، یا یه کلان شرکت، و در مقیاس بزرگ میشه مدیریت یه مملکت. اگه از خودتون نگذشته مو علاقمند هستین پیشنهاد میکنم حتما یه مقدار اطلاعات در موردش به دست بیارین و اگه هم نه به فکر مدیر بار آوردن بچه هاتون باشین