شاید امشب شب خوبی باشد... صورت ماه به من میگوید

دیشب که شب خوبی نبود! نمیدونم چرا درست حسابی خوابم نمیبرد. فکر کنم نیم ساعتی غلت زدم تا خوابیدم. صبح طرفهای ساعت پنج و نیم بود که با یه صدای وحشت ناک بیدار شدم... بعد که به خودم اومدم حس کردم صدا یکی نبوده. دو سه بار صدای خورد شدن یه چیزی به گوش میرسید. بلند شدم با همون چشمهای خواب آلود از بالکن بیرون رو نگاه کردم. قبل از دیدن خود صحنه بوی سوختگی فجیعی که تو مدت دو دقیقه بعد از صدا تمام محوطه رو گرفته بود توجه آدم رو جلب میکرد. بعله... همونطور که فکر میکردم تصادف شده بود اونم چه تصادفی! از اونهایی که آدم انتظار داره فقط تو ایران ببینه. تو ژاپن هم تصادف هست. اتفاقا میگن یه چند سالیه که تعدادش هم خیلی زیاد شده ولی آدم خیلی نمیبینه. بیشتر تو اخبار نشون میدن! امروز دوباره حس کردم چقدر زیاد موندم تو ژاپن! اونقدر که یه تصادف بد جور رو هم با چشمهای خودم دیدیم. برگشتم که بخوابم چون دیدم کنار ماشینی که تصادف کرده بود یکی دو نفر مبایل به دست وایساده بودن که نشون میداد دارن به بیمارستان زنگ میزنن. ولی بعد دیدم دیگه خوابم نمیبره رفتم پایین ببینم چه خبره. مثل ایران اینجا هم ملت کله سحر جمع شده بودن ببینن چی شده. خیلی ها با همون لباس خواب اومده بودن خیلی ها هم عابر هایی بودن که سگ هاشون رو صبح آورده بودن واسه گردش!تقریبا تو مدت کمتر از سه چهار دقیقه بعد از تصادف آمبولانس و ماشین های آتش نشانی اومدن. یه دختر با یه پیره مردی ظاهرا تصادف کرده بود و پیره مرده گیر کرده بود تو ماشینش. هی تند و تند ماشینهای مختلف بود که میومد و آخریش هم ماشین پلیس بود... مفت خور ها همیشه آخر همه میرسن همه جا! ماشینی که پیره مرده توش مونده بود جلوش کاملا له شده بود و نمیتونستن بیارنش بیرون واسه همین یه موتور و یه سری تسمه آوردن تا قطعات ماشین رو بکشن و بکنن تا بشه طرف رو بیارن بیرون. تمام قضیه فکر کنم بیست دقیقه طول کشید و خلاصه تا جرثقیل اومد و دو تا ماشین رو کشید و برد و یکی هم کف خیابون رو جارو کرد و برق انداخت، شاید یک ساعت تا یک ساعت و نیمی طول کشید... خدا رو شکر که کسی نمرد... فکر اینکه درست وقتی تو خواب هستی پایین خونه ات یکی جون بده تن آدم رو مور مور میکنه... خدا رو شکر