خدایا به خیر بگذرون

هر روز سر و صداها بیشتر میشه. اینجا هر روز صبح ما صدای جنگنده های آمریکایی رو میشنویم. دو سه روز پیش ماچیدا که بودم اینقدر پایین پرواز میکردن که به وضوح میشد قالبشون رو تشخیص داد. این روزها مرد اول سیاست های شیطان بزرگ هم اینجاس و تو اخبار خبرش هر روز هست. نمیدونم چرا هر چند وقت یه بار یادشون می افته که ژاپن یکی از قدرت مند ترین هم پیمانهاشونه! تازه جالب تر اینکه بر میگرده به ژاپن میگه دیگه وقتشه که شما هم ارنش داشته باشین!!! همون ارتشی که ما شصت سال پیش ازتون گرفتیم رو! داشته باشین که وقتی ما لازمتون داریم اینقد اونجاتون رو برامون قر ندین... من موندم که تو این وضعیت چرا همه نشستیم و به همدیگه نگاه میکنیم. لابد مثل جد و آبادمون که نشستن تا اسکندر تخت جمشید رو جلوی چشمشون آتیش بزنه... واقعا کاری نمیشه کرد؟ خدایا اون روز رو نیار که ما بشینیم و تو تلویزیون سربازهای آمریکایی رو ببینیم که خیابونهای شهر هامون رو به همون گهی کشیدن که خیابون های بغداد رو