People Votes for Change!

بالاخره اون روز موعود هم رسید. دیشب تمام وقت من تو خونه به نگاه کردن سی-اِن- اِن گذشت. خدا خدا میکردم ایندفعه دیگه ملت بزنن تو دهن هرکی به جاشون و به اسمشون هر کاری دلش میخواد میکنه... و بالاخره این کار رو کردن. چقدر بعضی موقع ها بعضی از پیروزی ها به آدم حال میده. ملت خیلی آروم و بدون خون ریزی اعلام کردن که عقلشون میرسه و خیلی چیز ها رو هم میبینن و بی تفاوت هم نیستن. یه دوست آمریکاییم که تنش واسه فعالیت سیاسی درد میکنه و بد جوری به خون بعضی ها تشنه هست این یکی دو روزه داره تند و تند بهم میل میزنه و از حرفهاش بر میاد تو پوست خودش نمی گنجه. جالبه که میگه هیچ وقت تو عمرش به دمکراتها اعتماد نداشته ولی این بار از صمیم قلب میخواسته که اونها رای بیارن فقط برای اینکه پوز بوش زده بشه. با این حال فکر میکنه که اونها هم به قول هایی که دادن وفا نخواهند کرد
امیدوارم این شروع یه مقدار ثبات تو دنیا بشه با اینکه قضیه خیلی پیچیده تر از این حرفهاس. اون طرف اسرائیل پدر سوخته میزنه زن و بچه های بی گناه رو میکشه و دیروز مردک دلقک میاد پشت تلویزیون با اون لهجه مزخرفش میگه ساری!!! فقط همین! و بعد هم میگه البته من مطمئنم که این کشتار قصدی نبوده... آخه بی شرف تو که میگی ایران رو از همون جا بیچاره میکنی عرضه این رو نداری که خونه معمولی رو از مقرحماس تشخیص بدی؟!بعد میگن احمدی نژاد چرا اینجور گفت و اونجور گفت... از اونور دولت خود مردک بی ریخت پدر مردم رو در میاره و میندازدش گردن استکبار! کی این بد بختی ها تموم میشه خدا میدونه...امیدوارم آوارگی ما ایرانی های بیچاره هم یه روزی تموم شه و همه برگردن مملکت خودشون